کریگ ونتر یک خوره تمام عیار دی-ان-ای و مسائل مربوط به آن است.

از کارهای کوچک او می توان به تعیین توالی ژنوم انسانی با استفاده

از مولکول دی ان ای خودش اشاره کرد. او "زندگی مصنوعی" هم تولید کرده است.

به این ترتیب که محتویات یک باکتری را خالی کرده و آن را با ژنوم دست ساز!

خود پر کرده است. اما آخرین ایده او تولید واکسن در خانه با استفاده از چاپگرهای

سه بعدی زیستی است. ایده ای که در نگاه اول به نظر باورنکردنی می آید اما

خواهید دید که در آینده به واقعیت تبدیل می شود. 

فرمول ساخت واکسنها از طریق ایمیل به شما خواهد رسید، پس از آن با استفاده

از چاپگر زیستی خودتان که داراری کارتریج هایی از اسید های آمینه و مولکولهای

نوکلئوتیدی و محلولهای حیاتی لازم است، واکسن را در منزل تولید کرده

و به خود تزریق خواهید کرد. 

ونتر این ایده بلندپروازانه را در کنفرانس سلامت Wired ارائه داد. اما این ایده در کنار ایده

پر سر و صدای دیگر او یعنی "تعیین توالی ژنهای موجود در مریخ و ارسال آن به زمین

" کمتر جلب توجه کرد. ایده تعیین توالی ژنهای مریخی هم به این شکل طرح شد که

یک دستگاه تعیین توالی ژنی به مریخ فرستاده شود تا در صورت یافتن هر مولکول ژنی،

توالی آن را تعیین و به زمین مخابره کند تا مورد استفاده پژوهشگران زیستی قرار بگیرد. 

اما برگردیم سراغ واکسنهای ایمیل شونده، واکسنهای سنتی شامل میکربهای مرده

یا ضعیف شده ای هستند که به سیستم ایمنی بدن ارائه می شوند تا با شناخت

مولکولهای آنها، پادتنهای لازم را بسازد و در صورت مواجهه با میکرب واقعی،

زود زحمتش را کم کند. اما ونتر می گوید، لازم نیست که کل یک باکتری برای ساخت پادتن

به بدن ارائه شود، بلکه اگر برخی از اجزای کلیدی و مولکولهای خاص از ویروس یا باکتری

هم به بدن ارائه شود، سیستم ایمنی قادر به ساخت پادتن آن خواهد بود.

این قسمت از ایده ونتر قبلا در آزمایشگاه تست شده و کاملا جواب داده است. 

حالا که برای ساخت واکسن ما تنها به چند مولکول خاص نیاز داریم، چرا آن مولکولها

را با استفاده از پرینترهای سه بعدی در خانه تولید نکنیم؟ این کار می تواند

سرعت عمل را هم بالاببرد و در صورت بروز اپیدمی ها و یا حمله های تروریستی

میکربی می توان فرمول واکسن لازم را به همه درمانگاهها ایمیل کرد تا به سرعت

واکسن را بسازند و تزریق کنند. 

این ایده در تئوری بسیار جذاب به نظر می آید اما ارسال یک ایمیل به تعداد زیادی

از افراد ممکن است باعث فیلتر شدن آن ایمیل به دلیل احتمال اسپم شود!

اما این تنها عیب واکسنهای ایمیلی نیست. تصور کنید که عده ای با نفوذ به سامانه

ارسال ایمیلهای واکسن، یک سلاح میکربی را طراحی و برای شما ارسال کنند،

شما هم با اطمینان به اینکه ایمیل را از مرکز ایمن سازی و پیشگیری دریافت کرده اید،

آن مولکول مخرب را بسازید و با دستان خود به خودتان تزریق کنید. 

با این حساب می شود ویروس ابولا، ایدز، آنفلوانزای خوکی و... را به دیگران فرستاد

و انها را مبتلا کرد. در اینجا دیگر مرز بین ویروسهای کامپیوتری و ویروسهای واقعی

از بین خواهند رفت و احتمالا مفاهیم جدیدی از آنتی ویروسها باید شکل بگیرند. 

اما بیایید اینقدر بدبین نباشیم، اگر بتوانیم چاپگرهای مولکولی مورد نظر را بسازیم

و کارتریج های مملو از پیش مولکولهای زیستی را برای آنها فراهم کنیم و سیستمی

برای شناسایی اسپم های آن طراحی کنیم و آنتی ویروسهایی برای تشخیص واکسن

واقعی از ویروس داشته باشیم، و در آخر پول کافی برای انجام تمام این مراحل هم تامین شود،

این ایده می تواند یک ایده انقلابی در صنعت سلامت باشد.