‌۱

  اعتماد به نفس کودک خود را تقویت کنید

  بچه ها از همان زمانی که خود را در چشمان پدر و مادر می بینند وجود خود را احساس می کنند.

تون صدای شما ، زبان بدن شما و هرگونه تظاهر شما توسط کودکتان جذب می شود.

کلام و رفتار شما بیش از هر چیز دیگر می تواند اعتماد به نفس کودک را تقویت کند.

ستودن کارهای خوبی که بچه انجام می دهد – هر چند کوچک – باعث می شود

که او احساس غرور کند.اجازه به کودک برای انجام مستقل کارها او را قوی و مسئول بار می آورد.

در عوض کم اهمیت جلوه دادن نظرات کودک یا مقایسه او با دیگری باعث می شود که او احساس ضعف و حقارت کند.

  جملات مرعوب کننده نگویید و از کلمات بعنوان اسلحه استفاده نکنید.

جملاتی مانند ” چه کار احمقانه ای می کنی ” یا ” کارهای تو شیبه بچه کوچولو هاست ”

مثل یک آسیب جسمی سخت و تخریب کننده است.کلمات خود را به دقت انتخاب کنید

و سعی کنید مهربان باشید.به کودک خود اجازه دهید که بداند هر انسانی اشتباه می کند

و با اینکه ممکن است شما از رفتار او خوشتان نیاید ولی خودش را همچنان عاشقانه دوست دارید.

۲

  کودک خود را با دید مثبت نگاه کنید

  تا حالا فکر کرده اید که در طول روز چند بار به بچه خود واکنش منفی نشان داده اید؟

ممکن است بفهمید که شما بیش از آنکه مشوق کودک خود باشید منتقد او هستید.

خودتان نسبت به رئیسی که اینقدر از کار شما ایراد می گیرد چه احساسی دارید؟ هرچند آن رئیس دلسوز باشد.

  راهکار بهتر این است که به کارهای مثبت او توجه بیشتری بکنید مانند ” تو خودت رختخوابتو

مرتب کردی ، این عالیه ! ” یا ” وقتی داشتی با خواهر کوچیکت بازی می کردی

خیلی مراقبش بودی ، این منو خیلی خوشحال می کنه “. این جملات رفتار های کودک

شما را از هزار بار سرزنش بیشتر به سمت خوبتر شدن پیش می برد. هر روز چیزی

را برای ستایش کودکتان بیابید و مطمئن باشید همیشه چیزی برای تشویق وجود خواهد داشت.

در دادن جایزه خسیس نباشید.جایزه شما می تواند فقط ابراز محبت ، در آغوش گرفتن

و یا یک جمله زیبا باشد. زودتر از آنچه که فکر می کنید رفتار کودک خود را رشد می دهید.

۳

حدود را مشخص کرده  و در برقراری نظم استوار باشید

  انضباط برای هر خانه ای لازم است. هدف انضباط این است که در انتخاب رفتار های

مورد قبول و یادگیری نظم فردی به کودک کمک کند.کودک شما ممکن است حدودی

را که برایش مشخص کرده اید محک بزند اما او به این حدود برای رشد و تبدیل شدن

به یک فرد مسئول نیاز دارد.مشخص شدن قوانین خانه به بچه کمک می کند که انتظارات

شما را بداند و نظم فردی خود را ارتقا دهد.بعضی از قوانین ممکن است شامل اینها باشد :

تا وقتی که تکالیف مدرسه را انجام نداده ای نباید تلویزیون را روشن کنی .

بدون اجازه پدر و مادر نباید جایی بروی و …

  شما باید در برابر نقض قوانین یک سیاست ثابت داشته باشید مثلاً برای بار اول تذکر

و در صورت تکرار محرومیت از امکانات موجود مثل کامپیوتر ، تلویزیون و ….یک اشتباه

شایع بین والدین این است که سیاست ثابتی در برابر نقض قوانین ندارند یکبار واکنش

نشان می دهند و بار دیگر چشم پوشی می کنند.استواری در برقراری نظم ،

آنچه را که شما انتظار دارید به کودک می آموزد.

۴

  برای کودک خود وقت بگذارید

  اغلب برای والدین و کودکان کم پیش می آید که همگی در کنار هم باشند و مثلاً با هم غذا بخورند

یا باهم قدم بزنند.اما وقت گذاشتن برای بچه ها خیلی مهم است . کافیست

صبحها ۱۰ دقیقه زودتر بیدار شوید تا با کودکتان صبحانه بخورید یا اینکه ظرفها را داخل

سینک نشسته باقی بگذارید و برای قدم زدن او را بیرون ببرید. هر هفته یک شب

ویژه برای گذراندن وقت در کنار کودکتان انتخاب کنید و به او اجازه دهید که برای گذراندن وقت

به شما در تصمیم گیری کمک کند.

  اگر پدر یا مادر پرکاری هستید احساس گناه نکنید.کارهای کوچکی می توانید

 انجام دهید که در ذهن کودکتان بماند مانند عصرانه درست کردن ، بازی های فکری و …

۵

  یک هنرپیشه خوب باشید

 بچه ها با نگاه کردن به شما یاد می گیرند که کارها را چطور انجام دهند.

آنها در سنین پایینتر بیشتر از شما تقلید می کنند.قبل از اینکه به کله خوب بکوبید

با خود فکر کنید که آیا دوست دارید وقتی کودکتان عصبانی می شود همین کار را بکند.

مطالعات نشان داده است بچه هایی که زیاد دعوا می کنند معمولاً در خانه الگوی مشابهی داشته اند.

  هر چیز خوبی را که دوست دارید بچه ها انجام دهند باید در عمل به آنها نشان دهید

مانند احترام ، دوستی ، صداقت ، مهربانی و صبر.رفتار متواضعانه ای داشته باشید.

بدون انتظار پاداش برای مردم کار کنید.همیشه تشکر کنید.با فرزندتان  همانطور

رفتار کنید که دوست دارید دیگران با شما رفتار کنند.

۶

  تفاهم را در اولویت قرار دهید

  شما نمی توانید از کودکتان به دلیل اینکه پدر یا مادر او هستید انتظار داشته باشید

که هر کاری که شما می گویید کورکورانه اطاعت کند.بچه ها مانند یک بزرگسال از

ما توضیح می خواهند و اگر ما توضیح ندهیم ممکن است آنها ارزشهای مارا در ذهن خود

زیر سؤال ببرند.والدینی که برای فرزندان خود استدلال می کنند به آنها اجازه می دهند

  که بدون پیش داوری چیزها را درک کنند.

  انتظارات خود را روشن و شفاف بیان کنید .اگر مشکلی وجود دارد آنر ا با فرزندتان

در میان بگذارید و از او بخواهید در حل آن به شما کمک کند.

۷

  انعطاف پذیر باشید و از تغییر شیوه خود در  تربیت فرزندتان نهراسید

  اگر مکرراً از رفتار کودکتان احساس یأس می کنید این ممکن است به علت انتظارات

غیر معقول خودتان باشد.محیط اطراف فرزند شما بر روی رفتار او تأثیر می‌گذارد

بنابراین شما می‌توانید با تغییر محیط رفتار او را تعدیل کنید.

  همانطور که فرزند شما تغییر می‌کند شما هم مجبورید شیوه تربیت او را به تدریج

تغییر دهید. شیوه‌هایی که شما در حال حاضر به کار می‌برید ممکن است یک یا دو سال آینده جوابگو نباشند.

۸

  به فرزندتان نشان دهید که علاقه شما به او بدون قید و شرط است

  به عنوان یک پدر یا مادر شما مسئول اصلاح و هدایت فرزندتان هستید.

اما چگونگی بیان راهنماییهای اصلاحی ممکن است در آنچه که فرزندتان دریافت می‌کند

تفاوت ایجاد کند.وقتی که  بچه خود را مورد خطاب قرار می‌دهید از شماتت،انتقاد

منفی یا عیب جویی کردن که می‌تواند اعتماد به نفس او را کاهش داده و موجب

رنجش او شود خودداری کنید.از تشویق کردن کودک حتی هنگامی که با او منضبط

برخورد می‌کنید کوتاهی نکنید.او را مطمئن کنید که اگر چه از او انتظار دارید بهتر باشد

اما علاقه شما به او ربطی به این موضوع ندارد.

۹

  از نیازها و محدودیتهای خود به عنوان یک پدر و مادر آگاه باشید

  با این موضوع کنار بیایید که شما یک انسان و پدر یا مادر بی‌نقص نیستید شما به عنوان

مسئول خانواده دارای ضعف‌ها و تواناییهایی هستید.تواناییهای خودرا بشناسید.

و برای برطرف کردن ضعفهایتان تلاش کنید.سعی کنید از خودتان ، همسرتان و فرزندانتان

انتظارات معقولی داشته باشید.شما مجبور نیستید برای هر چیزی پاسخی داشته باشید.

سعی کنید تربیت فرزندان را به یک کار قابل مدیریت تبدیل کنید.بر روی چیزهایی که واقعاً

احتیاج به توجه بیشتر دارند فوکوس کنید.زمانی را برای فراغت از وظایف خود به عنوان

والدین در نظر بگیرید و کارهایی که شما را بعنوان یک فرد یا یک زن و شوهر خوشحال می‌کند

انجام دهید.تمرکز بر نیازهای شخصی نشانه خودخواهی شما نیست.

این بسادگی نشان می‌دهد که شما مراقب سلامت خودتان هستید که خود الگوی ارزشمندی برای فرزندانتان می‌باشد.